Recenzja książki "Bez mojej zgody"
04 stycznia
„Bez mojej zgody” to książka
autorstwa Jodi Picoult, znanej głównie z pisania o trudnej tematyce. Problemy
opisywane przez autorkę dla wielu z nas nie są typowymi, codziennymi problemami
i jeśli będziemy mieli szczęście, nigdy nam się nie przytrafią.
Rodzina Fitzgerald żyła sobie
szczęśliwie do czasu, gdy u ich córeczki wykryto ciężką odmianę białaczki. Zdesperowani rodzice gotowi byli
zrobić wszystko, by uratować ich małą Kate. Kiedy terapie zaczęły zawodzić, przyparci
do muru, postanowili zrobić sobie nowe dziecko - idealnego dawcę. Tak oto na
świat przyszła Anna i od chwili swych narodzin jej głównym zadaniem było
utrzymywać starszą siostrę przy życiu.
Anna już w wieku trzynastu lat ma
za sobą niejedną operację, która nie miała na celu poprawy jej własnego
zdrowia, ale właśnie jej siostry - Kate. Zawsze w cieniu, wiecznie w pogotowiu
i pod ręką rodziców, by w każdej chwili móc być dawcą. Kiedy pewnego dnia stan
Kate uległ pogorszeniu, poproszono jej młodszą siostrę o nerkę do przeszczepu.
Anna jednak nie przystaje na tę prośbę. Postanawia wziąć życie w swoje ręce i
pozywa rodziców do sądu, wydając przy tym wyrok śmierci na Kate.
Główna bohaterka przechodzi przez
niesamowitą walkę z samą sobą. Z jednej strony pragnie pomóc ukochanej
siostrze, z którą łączy ją silna więź. Wie również, że rodzina na nią liczy i
nie chce jej zawieźć. Natomiast z
drugiej strony, chciałaby być normalną nastolatką, spełniać swoje marzenia i
nie martwić się, jak to wszystko odbije się na zdrowiu Kate. Wraz z poznawaniem
tej historii nasuwa się pytanie: czy Anna przyszłaby na świat, gdyby nie desperacka
decyzja jej rodziców?
Czytający te książkę dzielą się
przeważnie na dwa obozy, tych, który rozumieją decyzję, którą podjęła matka
dziewczynek i postąpili by tak samo, a także, na tych, którzy są przeciwni. Ja
natomiast nie stoję po żadnej ze stron. Zanim Sara powróciła do początku tej
historii, gdy umierała jej dwuletnia Kate, byłam przeciwna temu rozwiązaniu,
teraz jednak mam mętlik w głowie. Nie tylko Anna musiała dokonać trudnego
wyboru, ale także jej matka, odnośnie jej poczęcia.
Każda znana mi osoba, która miała
do czynienia z tą książką zawsze przy niej płakała. Mi nic takiego się nie
przytrafiło. Oczywiście uważam, że opowieść jest wzruszająca, jednak nie
uroniłam ani jednej łzy podczas lektury. Od razu po zakończeniu, które nawiasem
mówiąc nieźle mną wstrząsnęło, postanowiłam obejrzeć ekranizację „Bez mojej
zgody”. Niestety strasznie się zawiodłam. Tak bardzo trzymali się tak
nieważnych szczegółów, jak chociażby to, co Anna piła w gabinecie sędziego, że
aż pominęli jedną z ważnych postaci, a z młodego Fitzgeralda zrobili grzecznego
chłopczyka, choć w książce było zupełnie na odwrót. Dodatkowo uważam, że
aktorzy zostali dobrani tragicznie, a już zwłaszcza adwokat.
Książka podzielona jest na
rozdziały, w których jest okazja poznać bliżej każdą z postaci, która ma
związek z tą sprawą. Trochę brakowało mi rozdziałów opowiadających historię z
punktu widzenia Kate. Jednak okazało się, że autorka specjalnie tego nie
zrobiła. Oprócz wspomnień z przeszłości i aktualnych wydarzeń przedstawiona
została również historia postaci drugoplanowych. Muszę przyznać, że na początku
denerwowała mnie obecność tej „odskoczni”, lecz po przebrnięciu przez
kilkanaście stron tej mini opowieści zaczęłam śledzić ją z zapartym tchem.
Ciekawym dodatkiem jest owiany tajemnicą pies przewodnik adwokata. Dodaje
trochę humoru do całości.
Książka jest naprawdę godna
polecenia. Należy do grupy tych, które zapadają w pamięć na bardzo długo i
skłaniają do refleksji. Przez jej uniwersalną formę i dosyć prosty język,
skierowana jest do osób w każdym wieku. Jednak mimo tego, że strasznie wciąga,
a kartki praktycznie same przelatują przez palce, nie jest to lektura prosta,
którą można poczytać dla rozrywki. Przy „Bez mojej zgody” nasz umysł pracuje na
wysokich obrotach, gdyż ta cała sytuacja jest nieprawdopodobnie trudna i ciężko
przez nią przebrnąć bez chociażby cienia emocji.
Autor: Jodi Picoult
Gatunek: Dramat obyczajowy
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 528
Ocena: 8,5/10
