Aprilynne Pike zawsze była dzieckiem z niesłychanie bujną wyobraźnią. Bajki wymyśla od zawsze. W wieku dwudziestu lat ukończyła wydział pisania kreatywnego na Uniwersytecie Stanowym Lewisa i Clarka w Idaho. Kiedy nie pisze, można ją zwykle znaleźć w siłowni. Lubi też śpiewać, czytać, interesuje się aktorstwem i pracuje jako doula – osoba zajmująca się emocjonalnym przeprowadzeniem kobiet przez poród. Ostatnio Aprilynne z mężem oraz trojgiem dzieci przeniosła się do Arizony.

Od czasu do czasu mam ochotę sięgnąć po książkę, przy której całkowicie się zrelaksuję, przy której nie odczuwam potrzeby rozwikłania zawartych w niej zagadek. Jak i również, której fabuła jest na tyle wciągająca, a słownictwo przyjemne, że aż chce się czytać. Taką właśnie lekturą są „Skrzydła Laurel”.

Minęło już sporo czasu od wydarzeń w Wenecji, a także od czasu, gdy Anna dołączyła do tajnego grona podróżników w czasie. Razem ze swoim chłopakiem, Sebastiano, wykonują różne misje, które traktują jako pracę dorywczą.

Kiedy Anna jest w samym środku egzaminów maturalnych, staje się nieszczęście. Sebastiano  który udał się na samotną misję do Paryża, traci pamięć i zostaje muszkieterem kardynała. Dziewczyna bezzwłocznie musi udać się na ratunek swojemu chłopakowi. Sama musi stawić czoło paryskim intrygom i dotrzeć do Sebastiano, nim będzie za późno.

„Pretty Little Liars. Rozpalone” to już dwunasty tom opowiadający o losach czterech przyjaciółek z Rosewood, które od czasu odnalezienia ciała ich zaginionej przyjaciółki są  nieustannie dręczone przez tajemniczą osobę, ukrywającą się pod pseudonimem „A”.

Niestety, muszę stwierdzić, że Kłamczuchy niczego się nie nauczyły po tych wszystkich wpadkach, które miały miejsce w jedenastu poprzednich tomach i tym razem też lekkomyślnie pakują się w tarapaty. „A” oczywiście wie o wszystkim i wykorzystuje to przeciwko nim na najróżniejsze sposoby.

„Sprzedana” to kolejna książka z gatunki literatury erotycznej, a dokładniej – w tym przypadku – mocno erotycznej. Ukazała się na naszym rynku po tym, jak „Pięćdziesiąt twarzy Greya” wyzwoliło ten dość kontrowersyjny gatunek literacki. Jednak nie jest to kolejna kopia twórczości  E. L. James. Nie jest to wyidealizowana historia, podsycana namiętnością i mrocznymi sekretami…

Mamy tu dwudziestodwuletnią dziewczynę, która wiodła idealne życie, skończyła szkołę, miała pracę i przystojnego chłopaka, a jej przyszłość zapowiadała się naprawdę dobrze. Pewnego dnia rzuciła wszystko i wybrała się na samotne wakacje na Wyspach Kanaryjskich. Nie przypuszczała, że odbędzie przygodę życia… Bohaterka porzuca cały swój dobytek na plaży, po czym przepływa na nieznaną jej wyspę, gdzie wychodzi na brzeg naga, niczym Afrodyta, która wyłoniła się z morskiej piany. Jej przygoda rozpoczyna się w chwili, gdy obcy mężczyzna robi z niej swoją niewolnicę, podle ją wykorzystując. Jej sytuacja odmienia się, gdy na swojej drodze napotyka bogatego Szejka, który nie może oprzeć się jej wdziękom.

Eva Völler to niemiecka pisarka, która publikuje pod wieloma pseudonimami. Pracowała jako sędzia, a następnie adwokat. Jest znawczynią Wenecji, co z resztą widać w jej debiutanckiej powieści dla młodzieży.

O tej pozycji słyszałam już kawał czasu temu, jednak przez długi czas nie miałam okazji się z nią zapoznać. „Magiczna gondola” to jedna z tych książek, wobec której miałam bardzo duże oczekiwania. Ku mojej uciesze - nie zawiodłam się i nie żałuję ani minuty spędzonej przy tej fantastycznej książce.

 15 lipca 2013

Diana, wzięta prawniczka, nigdy nie przypuszczała, że z dnia na dzień wyjedzie na drugi koniec świata. Trzymając w ręku zdjęcie młodej kobiety na tle wzgórz, decyduje się wyruszyć na Cejlon, by rozwikłać rodzinną tajemnicę sprzed stu lat. Diana chce spełnić ostatnią wolę ukochanej ciotki, poznać swoje korzenie i uciec od niewiernego męża. Na urzekającej wyspie spowitej aromatem herbacianych krzewów odkrywa historię namiętnego, zakazanego uczucia, które na zawsze zmieniło losy jej rodziny. Czy to sprawi, że Diana znajdzie szczęście i miłość?

Przyjemność poznania "AVO. Mozaiki" doświadczyłam dzięki uprzejmości samego autora - Adama Piechoty, o którym tak na prawdę ciężko było mi znaleźć jakiekolwiek informacje. Mogę jednak śmiało napisać, że po e-mailach, jakie z nim wymieniliśmy, wydaję się być naprawdę w porządku. Z całego serca życzymy mu dalszych sukcesów i wytrwałości w tym, co robi :) 

"AVO. Mozaika" to kompletnie nietypowa książka. O fabule, w której wydawać by się mogło, że przedstawiane wydarzenia nie mają ze sobą nic wspólnego... Jednak nic bardziej mylnego, gdyż w końcu - tak jak w tytułowej mozaice - wszystko składa się w całość.